بی‌خبری از اوضاع «واقعی» یک کشور «واقعی»

باید حسن روحانی از ارتباط آبِ خوردن مردم با تحریم‌ها می‌گفت، تا دلواپس‌ها این حرف و ادعا را به طعنه و سخره بگیرند، تا که معلوم شود دلواپس‌ها تا چه حد از اوضاع «واقعی» یک کشور «واقعی» بی‌خبرند یا می‌خواهند که بی‌خبر باشند! طبیعتا اگر مجال، مجال صحبت درباره کشوری رویایی باشد اوضاع نه تنها بد نیست، که تحریم‌ها به فلج شدن تحریم‌کنندگان منجر شده، مردم در حال خلق حماسه مقاومت هستند و ما قرار است به زودی رهبری جهان را به دست بگیریم.

.

حسن روحانی روز گذشته (17 خرداد) در آیین دهمین دوره جایزه ملی محیط زیست گفته: «تحریم‌ها باید از بین بروند تا سرمایه‌گذار به کشور بیاید و ‌سرمایه‌گذاری انجام شود؛ از مشکل آب خوردن مردم تا مشکلات مالی و بانکی مردم حل شود.»

.

دولت، و البته نظام، دچار کسری بودجه بزرگ است، تورم هنوز دو رقمی است، هر سال از سرمایه و ثروت طبقه متوسط جامعه کاسته می‌شود، نفت ارزان است، اثرات حیف و میل درآمدهای افسانه‌ای نفت در دوره دولت ناپاک احمدی‌نژاد هنوز و تا سال‌ها پابرجا خواهد بود و بودجه نظامی به دلیل وقایع منطقه، نه تنها دچار کاهش نخواهد شد، بلکه رشد خواهد یافت. در این میان به طور واضحی، اختصاص بودجه و اعتبار به طرح‌ها و پروژه‌ها، مدیران دولت را مدام بر سر دو راهی انتخاب بین «مهم» و «مهم‌تر» قرار می‌دهد؛ و این یعنی خلف وعده‌های مکرر. در چنین موقعیتی وقتی کشور با مختصات «بحران آب» نیز مواجه می‌شود (بحرانی که بیشتر ناشی از کشاورزی سنتی و بی‌مطالعه، و صنایع خارج از رده‌ی  آب حرام‌کُن است تا کاهش بارندگی‌ها)، نیاز به سرمایه‌گذاری و تامین امنیت روانی سرمایه‌گذاران در صدر اولویت‌ها قرار می‌گیرد؛ و این دقیقا همان چیزی است که تحریم‌ها برای ناکام کردن‌شان، و برای پایین نگاه داشتن سطح زندگی مردم، بسیار موفق عمل کرده است.

.

منابع مالی در اختیار کشور در مقابل مهمّاتی که باید برای زندگی شرافتمندانه مردم انجام شود، بسیار محدود و به طور روشنی ناکافی است؛ تا تحریم‌های گسترده‌ای که هم اکنون کشور دچار آن است پابرجاست، سرمایه‌گذاران رغبتی به حضور در ایران نخواهند داشت. احمدی‌نژاد، اسفند سال 85 گفته بود: «استفاده از انرژی هسته‌ای آنقدر مهم است که یک کشور را 50 سال به جلو خواهد برد»؛ او اشتباه کرده بود لااقل در این مورد که مردم پیشرفت موهوم 50 ساله را به فلاکت عیان حاضر ترجیح نمی‌دهند؛ خرداد 92 مردم خواسته بودند به هشت سال قبل بازگردند.

.

در این که با عقد توافق نهایی هسته‌ای، همه مشکلات کشور حل نخواهد شد، شکی نیست اما همزمان تردیدی هم وجود ندارد که عدم توافق به بدتر شدن اوضاع کشور منتهی خواهد شد.
.
اساسا دلواپسان برای تبدیل ایران به «کره شمالی دوم» بسیار دیر جنبیده‌اند؛ کشوری که مردمانش «ناگزیر» از ایثار برای «رویا»ی رهبران‌شان هستند.

.

عکس: رهبر خندان کره شمالی در کارخانه تولید روغن. به سر و وضع و قیافه کارگر دقت کنید. 
این عکس انگار خلاصه کره شمالی است!

.